Pizzaria “La Mama” (voorheen Woning, zonnestudio “Saulis” en Vastgoed “Rene Wageman”) aan de Feiko Clockstraat 93
Voor de beste Italiaanse pizza’s in en om Oude Pekela moet je absoluut bij La Mama. Het etablissement heeft een sfeervolle inrichting waarbij donkere en lichte tinten elkaar afwisselen en dankzij de volledig open keuken kun je precies zien hoe de keukenbrigade al je bestelde gerechten a la minute voor je klaarmaakt. In het zomerseizoen wordt er bij La Mama, naar goed Italiaans gebruik, vooral buiten gegeten als het Nederlandse weer dat tenminste toelaat. Daartoe kun je plaatsnemen op het straatterras aan de zijkant van het restaurant. Dit terras grenst aan een bescheiden Parkeerplein waar je gratis je auto kunt parkeren. Zoals je van een restaurant dat zichzelf als pizzeria omschrijft mag verwachten, kun je er van heel veel verschillende soorten pizza’s smikkelen. La Mama kan er ook voor zorgen dat al haar Italiaanse heerlijkheden bij je thuisbezorgd worden.
Woning – vroeger Winkel/Woning van Grossierderij Beumee (1913) aan de Feiko Clockstraat 94 Gemeentelijk Monument
De winkel-woning maakt deel uit van de cultuurhistorisch waardevolle bebouwing van Oude Pekela. Het pand is beeldbepalend gelegen in het lint van Oude Pekela naast een voormalig dubbel pakhuis. Het dubbele pakhuis is gebouwd rond 1810 in opdracht van tabaksfabrikant Beumee.
In 1913 werd de bestaande achttiende-eeuwse woning naast de pakhuizen ingrijpend verbouwd. Vermoedelijk zijn hierbij de bestaande fundamenten gebruikt en ook een deel van het opgaande metselwerk (bijvoorbeeld de linker zijgevel). Het pand deelt de rechter zijgevel met het naastgelegen pakhuis. In 1913 werd een verdieping toegevoegd en is de voorgevel vernieuwd, alsmede het gehele interieur. Aan de achterzijde werd het pand uitgebreid met een dienstvleugel, die in de jaren zestig is vervangen.De architecten van de plannen uit 1913 waren J. Siccama en zoon en de opdrachtgever was de firma G. Heeres en zoon, grossier. De architecten J. en G. Siccama bouwden voornamelijk in de omgeving van Wildervank. Het rechter deel van het pand diende als winkel en het linker gedeelte als woning. Vanuit deze combinatie van functies zijn de verschillende dakvormen te verklaren. De winkel en het pakhuis zijn aan de binnenzijde met elkaar verbonden.
De winkel-woning is ontworpen in rijke eclectische stijl. Kenmerkend voor deze architectuur is de toepassing van verschillende historiserende elementen, zoals de decoratieve bekroning van de topgevel met invloeden van het maniërisme.
De winkel-woning heeft een rechthoekige plattegrond en is verdeeld in twee functies; de winkel aan de rechter zijde en de woning aan de linker zijde. De functies worden visueel van elkaar gescheiden door verschillende kapvormen en de centraal gelegen entrees van de winkel en de woning. Het pand is opgetrokken uit donkerrode Groninger baksteen in kruisverband met verschillende elementen in natuursteen. De woning heeft een erker, voorzien van gebogen glas en bovenlichten voorzien van veelkleurig glas-in-lood, met daarboven een balkon en topgevel met decoratieve bekroning. De winkel is voorzien van een relatief forse dakgoot op klossen. Ook aan de achterzijde zijn nog (deels) oorspronkelijke raampartijen aanwezig, met name de roedevensters van het kantoor en de glaspui met bovenlichten voorzien van glas-in-lood in de voormalige achterkamer.
In het interieur is de oorspronkelijke indeling nog herkenbaar met centrale, royale hal met links de woonvertrekken en rechts de winkel met daarachter het kantoor. Met name in de hal en de winkelruimte zijn nog belangwekkende interieurelementen bewaard gebleven. In de hal de fraaie granitovloer en het stucplafond met vlakverdeling dat schuil ging achter een later plafond. Twee geëtste ruiten zijn later herplaatst in nieuwe binnendeuren. Verder zijn nog oorspronkelijke paneeldeuren aanwezig. In de winkel is het oude balkenplafond in het zicht en staan langs twee wanden nog de oorspronkelijke, en fraai gedecoreerde houten kasten. Ook de toonbank is nog aanwezig. Tussen de winkelruimte en het kantoor is een decoratieve glaswand met tussendeur aanwezig.
De pakhuizen waren van Heeres, tabak handelaar. Woonde later aan de overkant in het witte huis. Beumee had een grossierderij in dranken, en had een slijterij in dit pand.
Oldie 3-29
heeres
heeres
Winkel en pakhuizen van J.P.Beumee, grossier in levensmiddelen, wijnen en sterke drank.Vrachtschip met lading lost bij de pakhuizen van grossier Beumee.pakhuizen beumee
mei 2022 (word verbouwd tot woning)16 mei 2023 (woning tot zover klaar) Geluidstechniek “Wiekens” aan de Feiko Clockstraat 95
Geluidstechniek Bram Wiekens bestaat sinds 1988 en verkoopt bijna alles wat aan de huiselijke kant van het stopcontact zit.Of zoals men ook wel zegt alles waar een stekker aan zit. Zoals bijvoorbeeld Digitale Schotels, 27 MC apparatuur, Scanners, laptop onderdelen. Ook verkopen wij Witgoed / Bruingoed, wat wij vaak als over / rest/ of partijhandel kopen.
Hierdoor kunnen wij dit vaak met 50 tot 70 procent korting aanbieden. Doordat wij ons hier de laatste jaren meer in hebben gespecialiseerd, wordt ons assortiment steeds verder uitgebreid, Ook verkopen wij elektronica onderdelen.
Geschiedenis van de Huisartsen die op deze plek zaten :
A.P. de Groot was een Pekelder medicus. de Groot was huisarts en gemeentegeneesheer te Oude Pekela van 1890-1900. De Groot promoveerde aan de hogeschool te Groningen. Daarna studeerde hij nog te Wenen en te Würzburg in Beieren. Aan de beide laatste academies maakte hij meer speciaal studie van neus, oren en ogen. Opgevolgd door Roelof van Wering.
Roelof van Wering (Groningen, 3 januari 1873 – Oude Pekela, 4 november 1918) was een Pekelder medicus. Van Wering was een zoon van de amanuensis anatomie Roelof van Wering en Christina Folkers. Hij was eerst gehuwd met Geertje van Laar, dochter van de scheepskapitein Jan van Laar en Trijntje Smith uit Groningen en daarna met Janna Krul, dochter van de sigarenfabrikant Pieter Krul en Jantje Wildervanck uit Groningen. Van Wering was aanvankelijk huisarts en later, van 1917-1918, burgemeester in Oude Pekela. Hij was de opvolger van dr. A.P. de Groot. Van Wering was sinds maart 1900 aldaar als huisarts werkzaam. Niet alleen in de gemeente, maar ook daarbuiten in de hele provincie, was Van Wering bekend. In Oude Pekela is omstreeks 1919 een straat naar hem genoemd.
Lambertus Hamminga was huisarts in Oude Pekela. Hij kwam in 1918 vanuit Zuidlaren naar Oude Pekela als opvolger van de overleden dr. Roelof van Wering en ging wonen in diens huis. Hij vertrok in 1926 in verband met zijn benoeming te Zuidlaren.
Johannes Stephanus Grabé, hij was van 1926-1955 werkzaam als huisarts in Oude Pekela. Hij kwam in 1926 uit Weesp en nam de praktijk over van dokter Hamminga. Grabé stond in Oude Pekela als een zeer kundig geneesheer bekend.
Lameijer was huisarts in Oude Pekela. Hij is afgestudeerd aan de Universiteit van Groningen op 18 juni 1953. Na vervulling van zijn militaire dienstplicht kwam hij in 1955 naar Oude Pekela als opvolger van de arts Johannes Stephanus Grabé. Hij was gedurende 16 jaar huisarts te Oude Pekela. Lameijer vertrok in februari 1971 vertrokken naar Haren waar hij vervolgens tot zijn pensionering in 1989 adviserend geneeskundige was bij een groot ziekenfonds in Groningen.
G.J. Kootstra was van 1 april 1971 tot 1 oktober 1973 huisarts in Oude Pekela als opvolger van dokter Arend Lameijer. Hij kwam uit Groningen.
Met ingang van vandaag verlaat dokter Kootstra zijn huisartsenpraktijk in Oude Pekela in 1973. Hij vertrekt naar Haren en gaat zich specialiseren in de chirurgie. Dokter Kootstra wordt opgevolgd door het Limburgse doktersechtpaar M.H.W. Curfs-Wilbers.
Wijnand Leonard Feis (geb. Arnhem, 25 november 1950), is een zoon van de leraar scheikunde en auteur van scheikundeboeken Reinier Feis en Aaltje Schaap.
Feis in in 1976 afgestudeerd als arts aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Hij volgde vervolgens de studie Voorbereiding chirurgie en verloskunde voor de tropen in Oldenzaal en Hengelo. Feis was van 1979-1982 arts in Kenia. Hij is sinds 1983 huisarts te Oude Pekela. Feis is lid van de Rotary.
In de buurt van de vroegere kamers, de eerste huizen in de buurt van het grote huis waar dokter van Wering heeft gewoond, hij is ook burgemeester geweest van Oude Pekela van 1917 tot 1918. In dit huis hebben ook gewoond de doktoren Hamminga, Grabé, Lameijer en nu Curfs. Naast het huis van de dokter, links op de foto, was de woning van Tolner, die een zoutziederij had. Het oude vrouwtje met het witte schort, is vrouw Pothoff die staat voor het huis van de dames Brons (wat ook reeds jaren is verdwenen).
Woning (voorheen Kruidenierswinkel “P. Pijper”) aan de Feiko Clockstraat 100
Pieter Pijper (Pietje Pieper) (Winschoten, 5 februari 1916 – Groningen, 29 december 2000) was een Pekelder kruidenier.
Pijper was een zoon van de landbouwer Jan Pijper en Hindertje van Delden. Hij was gehuwd met Jantje van der Veen, dochter van de winkelbediende Pieter van der Veen en Anje Lutjeboer uit Winschoten.
Pijper was een in de tweede helft van de 20e eeuw bij jong en oud bekende kruidenier op de hoek van de Feiko Clockstraat en de Veendijkstraat in Oude Pekela. Pijper begon in 1946 in de kruidenierswinkel de Coöperatie in de Burg. van Weringstraat in Oude Pekela. Na een uitstapje van ca. één jaar naar Bellingwolde, vestigde hij zich in 1954 op eerstgenoemde plaats als opvolger van Roelf Hendrik Brouwer. Pijper werd, na zijn schoolperiode, bakker bij de Coöperatie in Winschoten. Hij werkte aanvankelijk in de bakkerij en deed daarna een broodloop. Op de fiets met een grote bakkerskorf voorop. In de bakkerij leerde hij zijn latere echtgenote kennen die bij de Coöperatie voornoemd een kantoorbaan had. Zij was het die later de winkel in Oude Pekela en de overige zaken runde. Pijper zelf verzorgde de uitbreng (bestellingen verzamelen en boodschappen bezorgen).
Pijper was een sportman in hart en nieren. Zo deed hij mee aan de Nederlandse kampioenschappen wielrennen. Ook was hij een bekende bokser. In de Tweede Wereldoorlog werd hij door de Duitsers gedwongen om wedstrijden te spelen tegen hun landskampioenen die vaak op een hoger niveau speelden. Later is hij door diezelfde Duitsers twee keer voor het vuurpeloton gezet omdat hij levensmiddelen, die door de Duitsers waren gestolen van Nederlanders, terug had gepikt en aan minder bedeelden had uitgereikt. Op de valreep werd hij door een Duitse officier, die ook sportman was, gered. Na de oorlog gaf hij judoles aan de manschappen van het Winschoter politiekorps. Ook was hij trainer van de v.v. Noordster in Oude Pekela. Schaatsen kon hij als de beste en hij kwam dan ook vaak thuis met leuke prijzen. Pijper was verder actief in de wereld van de postduiven. Hij was erelid van de Pekelder Postduivenvereniging wegens 50 jaar lidmaatschap. Bij deze vereniging vervulde hij tevens vele jaren bestuurs- en commissiezaken. Pijper kreeg op ca. 60-jarige leeftijd hartproblemen en is nog tot zijn pensioen conciërge geweest aan een MAVO-school te Wildervank. Zijn buurtsuper in Oude Pekela heeft hij nog aangehouden tot ca. zijn 81-jarige leeftijd. Pijper is overleden in het Martini ziekenhuis in Groningen.
p.pijper-centra
Centra kruidenier P.Pijper, links van de Veendijk. Annotatie: Rechts smederij Grol, links Drogisterij P.Roelmeling en elektro P.F.Roosje, links daarnaast de RTV zaak van Reintsema.
De winkel werd in de jaren 70 van de vorige eeuw afgebroken i.v.m. de reconstructie van het centrum van Oude Pekela.
Cafetaria en Bar “Denzo” aan de Feiko Clockstraat 105
Eingelke (Engelke) Duit (Stadskanaal, gem. Onstwedde, 22 febr. 1923 – Oude Pekela, 15 oktober 1994).
Duit was een zoon van de chef bakker Jakob Duit en Hinderika Bos. Hij was gehuwd met Catharina Prummel, dochter van Roelf Prummel en Johanna Tonkens uit Wildervank.
De officiële voornaam van Engel Duit was Eingelke. Bij de aangifte bij de Burgerlijke Stand is door zijn vader, om wat voor reden dan ook, een verkeerde naam opgegeven. Dit had moeten zijn Engelke. Duit was van 1938-1959 chef bakker bij de Coöperatie. Hij had van 1959-1974 als een van de eersten te Oude Pekela een bar, lunchroom en cafetaria onder de naam Denzo-bars. (Dag En Nacht Zondags Ook). Verder was hij van 1975-1987 slijter bij de Cheerio/Mitra.
Doordat de keuze bij cafetaria Denzo Bars enorm ruim is, is er voor ieder wel wat te kiezen. Je kunt door de grote vitrine in de snackbar zelf zien wat er allemaal verkrijgbaar is en als je thuis alvast wilt kijken wat je wilt eten kun je op de website van Denzo Bars al de menukaart bekijken. Veel Nederlanders hebben op vrijdag frietdag en daarom is het verstandig om of vroeg of laat eten te halen bij Denzo Bars.
Poortman (audio- en videoapparatuur) en Verzekeringskantoor “Oldenburger” aan de Feiko Clockstraat 107-108
Poortman – de klant komt graag bij ons in de winkel vanwege de persoonlijke benadering, geen verkooppraatje maar meedenken met de klant en daarbij altijd uitgaande van wat de klant wil en daarbij het juiste advies geven. De kennis die we hebben door nog een eigen technische dienst te voeren is voor onze klant en ons zelf ook een belangrijk punt, je kunt op alle punten inspringen op de wens van de consument. Wij blijven altijd innoveren, we leven in een snelle wereld, dus we moeten wel mee, maar doe het op je eigen wijze die het beste past in jou regio!
Poortman is verhuisd naar hun nieuwe pand aan de Helling 8, naast de Hellingplein.
Oldenburger – Service is een zaak die belangrijk is om klanten tevreden te houden. Bij grote maatschappijen kan dit echter op de tweede plaats belanden omdat ze veel klanten hebben. Je hebt daarbij veel contact met wisselende medewerkers die je verder nooit zult kennen. Dat is anders als je kijkt naar adviseurs zoals B.F. Oldenburger in Oude Pekela. Vanaf het begin is een goede service en een goede vertrouwensband funest. Het is ook in het belang van een onafhankelijke verzekeringsadviseur dat hun klanten tevreden zijn omdat ze veel persoonlijk contact met hen hebben. Over het algemeen is waardering die klanten hebben voor onafhankelijke adviseurs ook terug te zien in beoordelingen die vaak hoger zijn dan grote maatschappijen.
Feiko Clockstraat met oa de panden van Slager Huizing, drogist Meelker, bakker Bruintjes, kruidenier Kooi , Rechts op de achtergrond de boerderij van Breemhaar en het witte pand van tabakskoopman Heeres.
huizing 1984
Het praathuis met op de achtergrond slager Huizing vervaardiger Doedens, B.E. , datum 1984
meelker
Winkels v.l.n.r. Bakker C v Loo, drogisterij Meelker, Verzekering Duit en elektrozaak Poortman.
Heeft u meer info over Slager “Huizing” en/of Drogisterij “Meelker”, dan kunt u een email sturen naar info@fotocollect.blog
Woning (voorheen Waborg Bouwadvies en Projectontwikkeling) aan de Hendrik Westerstraat 115 Rijksmonument
Waborg – partner voor bouwadvies, bouwmanagement, technisch vastgoedbeheer en projectontwikkeling.
Daarvoor was deze woning de Hervormde Pastorie – De Hervormde pastorie van Oude Pekela, gebouwd in het midden van de 19e eeuw.
Deze pastorie is de opvolger van een pastorie die ten westen van en pal voor de Hervormde kerk van Oude Pekela stond en in 1846 werd afgebroken. In dezelfde vergadering waarin werd besloten de oude af te breken, besloten de kerkvoogden tot het weer opbouwen van een nieuwe pastorie met schuur.
Het bouwjaar van de in 1846 afgebroken pastorie is niet bekend. Van een pastorie van de Hervormde gemeente te Oude Pekela wordt voor het eerst melding gemaakt in 1665 toen de bisschoppelijke troepen van de bisschop van Münster, die op dat moment actief waren in het noorden van Nederland, schade toebrachten aan kerk en pastorie in Pekela.
De pastorie lag destijds in het Westerwoldse deel van Oude Pekela. In verband met hun veiligheid hadden de inwoners van het landschap Westerwolde in 1316 een verdrag met de bisschop van Münster gesloten. Men betaalde hoendergeld als belasting in ruil voor bescherming tegen vreemde overvallers. De inwoners beloofden uit ieder huis, waaruit rook opging, eeuwig en erfelijk, jaarlijks op St. Michiel (29 september) een hoen te betalen en hulp te verlenen bij oorlog. De bisschop daarentegen deed in ruil daarvoor de toezegging Westerwolde in zijn bescherming te nemen.
In 1807 meldde dominee Meurs, omdat de pastorie over maar liefst acht schoorstenen beschikte waarvoor hij belasting moest betalen, aan de bestuurders van de stad Groningen, (die eigenaar was van de pastorie) dat hij alle schoorstenen voor zijn huishouding niet nodig had. Hij stelde voor dat de stad voor vier van deze schoorstenen de betaling voor zijn rekening zou nemen omdat de pastorie mede diende tot huisvesting voor de Raadsgecommitteerden van de stad die elk jaar in Pekela op bezoek kwamen. De stadsregering besloot daarop dat in het vervolg vier schoorstenen ten laste van de predikant zouden komen en dat zij verder ging bezien of de andere vier misschien verwijderd konden worden.
Uit gezondheidsoverwegingen werden in 1882 de grachten rondom de tuin van de Hervormde pastorie gedempt, waarna daarop een hek werd geplaatst. In 1976 stuitten werkers, tijdens het graven van een rioolput in de pastorietuin, op een aantal plavuizen. Deze plavuizen, die op een diepte van 1.70 meter werden gevonden, zijn wellicht afkomstig van een keldervloer van de vroegere, in 1846 afgebroken, pastorie.
Hier stonden Kringloopwinkel “Noppes” (voorheen Kledingzaak Kooistra) en Chinees-Indisch Restaurant “Foo Wah” aan de Feiko Clockstraat 114-112
De kringloopwinkels van Noppes bieden een ruim assortiment van meubels, kleding, schoenen, boeken, platen, cd’s, huishoudelijke artikelen, koelkasten, wasmachines, fornuizen, diepvriezers, afzuigkappen, video – en audioapparatuur, tv’s, speelgoed, computers, fietsen, wandversiering, verlichting, serviezen, glaswerk en nog veel meer!
Al sinds 1948 heeft Kooistra Kleding een klinkende naam op het gebied van kwalitatieve dames- en herenmode. Na de start van de eerste vestiging van Kooistra’s Kledinghuis groeide de zaak al spoedig uit tot een winkelketen met een groot aantal vestigingen in Friesland, Groningen en Drenthe.
Een Chinees-Indisch restaurant is in Nederland een restaurant dat zich richt op de Indische keuken. Bij vrijwel alle Chinees-Indische restaurants kan men het eten “afhalen”, om het elders op te eten of gebruik maken van bezorgdiensten. Bij vele is de omzet door afhalen groter dan die van gasten in het restaurant. Enkele richten zich uitsluitend op afhaalklanten; zij worden in de volksmond ook wel “afhaalchinees” genoemd. Afhaalmaaltijd nasi goreng met babi pangang – Indisch verwijst naar de Indische keuken, met gerechten als nasi, bami, saté, babi pangang, gadogado en kroepoek. De gerechten zijn echter minder gekruid en de porties groter. Van dat laatste is de grote loempia een bekend voorbeeld, die echt Nederlands is en aan de Nederlandse gebruiken is aangepast
Hier stond Kapsalon Harry van Delden aan de Feiko Clockstraat 115
Ingrijpende gebeurtenis, de realisering van een nieuw dorpshart betekent voor kapper Harry van Delden een ingrijpende gebeurtenis. De geboren en getogen Pekelder runt het kappersbedrijf op deze locatie al ruim 40 jaar. Het is het pand waarin eerder de apotheek van de familie Muyzert was gevestigd. Kapper van Delden werkte daarvoor in de salon van zijn ouders Willem en Engeltje, die een dames- en heren kapperszaak hadden op enkele honderden meters verwijderd van het huidige pand, aan de Feiko Clockstraat 152 in Oude Pekela.
In zijn genen Zoon Harry was daar al op zijn twaalfde actief. Hij zeepte de heren in die er vervolgens door toedoen van zijn vader de baard af kregen. Zijn opleiding als bankwerker bleek een verkeerde keus. Het kappersvak zat in zijn genen en na enkele jaren ervaring te hebben opgedaan in de stad keerde hij terug op het oude nest en nam na verloop van tijd de zaak van zijn ouders over.
Al 55 jaar hanteert hij scheerkwast, kam en schaar. Er was het voornemen om dat nog enkele jaren te blijven doen in het pand waar hij woont en werkt en waar dierbare herinneringen liggen. Die plannen worden nu doorkruist, maar weerhouden hem er niet van zijn werk, zij het op bescheidener wijze, nog enige tijd voort te zetten.
Hier stond de Praatkoepel “Proathuus” nabij de Wedderklap brug aan de Hendrik Westerstraat
Het is volgens B en W te duur om het gebouwtje aan de Hendrik Westerstraat te renoveren. Gezien de moeilijke financiële situatie van de gemeente is sloop het enige alternatief, zo wordt gesteld. ,,Een moeilijke keuze gezien de nostalgie van de ontmoetingsplek’’, aldus de bestuurders. Het praathuis verkeert in zeer slechte staat en is al enige tijd afgesloten voor gebruik om onveilige situaties te voorkomen.
Het praathuis werd in 1978 gebouwd na de renovatie van het Pekelderdiep. De ontmoetingsplek is vooral gebruikt door de jongeren in Pekela als hangplek. De gemeente kijkt samen met de jongeren en de jongerenraad Jong Pekela naar een andere, geschikte plek.
Wethouder Jaap van Mannekes: ,,Op dit moment moeten we als gemeente Pekela moeilijke keuzes maken vanwege de financiële situatie. Het verwijderen van het praathuis is daar helaas één van.’’
Heeft u meer info over de Praatkoepel “Proathuus”, dan kunt u een email sturen naar info@fotocollect.blog
De leden van de vrijwillige brandweer Oude Pekela, met de oude en nieuwe blusvoertuigen. foto: Carel Carel, datum 1950 – 1955 Annotatie: boven vlnr 2e Kok, Korte, Spelde, 6e Dijkhuizen, 8e Bolhuis, gem. timmerman, 12e Westerling. onder vlnr 2e Meijer, kuiper.
Heeft u meer info over de Brandweerkazerne, dan kunt u een email sturen naar info@fotocollect.blog
Korfbalvereniging “W.S.S.” aan de Burgemeester Snaterlaan 44
WSS werd op 7 augustus 1951 opgericht in de huiskamer van dhr. Van der Laan, destijds voorzitter van k.v. Animo uit Westerlee. Medeoprichters waren dhr. Linnenkoper, dhr. Petzinger en dhr. Abel Drent. Eerste voorzitter was dhr. Van der Laan. De meeste oprichters zijn slechts kort echt betrokken geweest bij W.S.S. Uitzonderingen hierop waren dhr. Van der Laan en dhr. Drent. Met name laatstgenoemde bouwde een enorme staat van dienst op: hij bleef penningmeester tot en met 1993, waarna hij om gezondheidsredenen moest stoppen.
Vanaf 1954 was Marchinus Wageman voorzitter. Met een onderbreking van een half jaar (in de beginjaren) is hij tot zijn plotselinge overlijden op 13 november 2003 voorzitter gebleven. Onder zijn bezielende leiding kende de club een groot aantal hoogtepunten en een paar dieptepunten.
Alle begin is moeilijk en gedurende twee decennia speelde WSS op weilanden, soms moest eerst het vee nog van deze weilanden gehaald worden (overigens moest dit ook vaak bij uitwedstrijden) alvorens de wedstrijd gespeeld kon worden. Er was zelfs een vereniging waar de wedstrijd af en toe stil gelegd moest worden, omdat er fietsers langs moesten, midden over het speelveld liep namelijk een fietspad. Ook kleedaccommodaties waren uit den boze, als je geluk had kon je je in een kroeg of boerderij omkleden en kreeg je na afloop als ploeg één tobbe water om je op te frissen. Later waren we gast bij de voetbalvereniging Noordster en mochten we gebruik maken van veld 4.
WSS timmerde in de jaren 60 en in het begin van de jaren 70 sterk aan de weg. In deze tijd speelde WSS op een gegeven moment eerste klas NKV en werden korfballers van WSS met grote regelmaat geselecteerd voor vertegenwoordigende teams. De gezusters Jannie en Jantje Veen, Dina Mik, Rosco Eiten en Henk Siebering werden op deze manier bekende namen in de noordelijke korfbalwereld. Ook speelde men in die tijd tegen gerenommeerde tegenstanders als Dos’46 en Nic.
Postduivenvereniging “De Trouwe Duif” aan de Burgemeester Snaterlaan 44
P.V. “de Trouwe Duif” te Oude Pekela heeft dertig leden en is gevestigd in het centrum van het dorp. De vereniging beschikt over een ruime parkeergelegenheid.
Naast het verenigingsgebeuren is de vereniging ook actief als “Nationaal Inkorfcentrum” voor de regionale verenigingen. Er is een nauw samenwerkingsverband met het “Nationaal Inkorfcentrum” van Delfzijl.
Gezamenlijk organiseren we een feestelijke prijsuitreiking voor de nationale concoursen en een bonnenverkoop om de deelname te stimuleren.
Onze school is gebouwd in 1998 en uitgebreid in 2003. De school staat in het centrum van Oude Pekela bij de sportvelden en naast het multifunctioneel centrum “De Binding”. Het is een gebouw met een verdieping. Op de begane grond bevinden zich een speellokaal, drie gemeenschappelijke ruimten, leslokalen voor de groepen één t/m acht, een personeelskamer en een pantry. Op de bovenverdieping is het handenarbeidlokaal, een computerlokaal, twee ruime overlopen en de directiekamer.
Karakteristiek voor ons schoolgebouw zijn aan de buitenkant o.a. de mooie blauwe dakpannen in combinatie met een licht gele steen. Van binnen kenmerkt het schoolgebouw zich door de warme kleurstelling en de vides in twee van de drie gemeenschappelijke ruimten.
De school is gebouwd onder architectuur van de firma Van Overbeek en Tromp uit Joure.
Onze school stond voor 1998 aan de Apollolaan. Dit schoolgebouw brandde in de vroege ochtend van 1 januari 1998 ten gevolge van brandstichting volledig af.
de brand woedde hevig
foto genomen op de 1e januari
bouwbouwbouwbouwbouwbouwbouwopening
Enkel foto’s van de school als bouwproduct en de officiële opening van de school op 1 juli 1999, op de foto ziet u hoe wethouder Oosterveld en de heer De Bruyne gezamenlijk deze handeling verrichten. Op 4 januari 1999 hebben we onze nieuwe school in gebruik genomen.
school
school 1973
feiko clockschool buitenles
Leerlingen krijgen buiten les van meester van der Velde. Datum 1973 -1974
Feiko Clockschool in Oude Pekela wordt Kindcentrum Feiko Clock in 2019. De feestelijke opening van het Kindcentrum Feiko Clock in Oude Pekela vindt donderdag 12 september plaats. Op dat moment wordt het nieuwe bord met logo onthuld. De genodigden worden die dag tussen 11.00 en 12.0 uur door de kinderen rondgeleid in het Kindcentrum.
Kindcentrum Feiko Clock aan de Sportlaan 10 in Oude Pekela is één van de Kindcentra die Stichting Kinderopvang KiWi en Stichting Openbaar Onderwijs Oost-Groningen samen ontwikkelen. In een Kindcentrum kunnen kinderen tot 12 jaar komen om te spelen en leren en ontwikkelen.
Het kindcentrum Feiko Clock biedt peuterspeelgroepen, onderwijs en buitenschoolse opvang aan in een doorlopende ontwikkellijn. In ontwikkeling is nog de kinderdagopvang voor kinderen tot 4 jaar.
voormalig Asielzoekerscentrum (azc) aan de Hooiweg 1
De ontmanteling van het voormalige asielzoekerscentrum (azc) in Oude Pekela is begonnen 2018. Met ingang van deze week gaan vrachtwagens rijden met groot materieel.
Het Centraal Orgaan opvang Asielzoeker (COA) laat weten dat het terrein aan de Hooiweg vorige week is overgedragen aan aannemer Spithorst. Daaraan voorafgaand was de 24-uurs beveiliging al overgedragen. De ontmanteling van het azc duurt tot eind april.
Lees ook: Azc Pekela pas in april weg
De aannemer begint met het demonteren of slopen van de gebouwen. Daarna wordt alles opgeruimd en grondwerk verricht. Met de gemeente Pekela is afgesproken dat het terrein in oude staat wordt hersteld. Dat betekent dat er gras wordt gezaaid.
Nieuwe woonwijk aan de Hooiweg in Oude Pekela voor Pekelders en statushouders
Nieuwe woonwijk hooiweg
Nieuwe woonwijk hooiweg
Aan de Hooiweg in Oude Pekela worden 68 woningen gebouwd. Foto: Van den Nagel Modulaire Bouw
Na de bouwvak (augustus 2024) wordt begonnen met bouwrijp maken van het terrein aan de Hooiweg in Oude Pekela. Daar worden 68 woningen gebouwd voor Pekelders en statushouders. De eerste twintig woningen worden op 11 november opgeleverd.
Het gaat om een wijk met energieneutrale woningen in de sociale huursector De nieuwe wijk krijgt een groen en waterrijk karakter met een gezamenlijke parkeerplaats.
In totaal komen er 34 woningen voor statushouders in afwachting van definitieve huisvesting elders in de provincie. Binnen twee jaar moeten de statushouders een definitieve woning toegewezen krijgen. Na tien jaar vervalt de tussentijdse voorziening aan de Hooiweg en wordt het reguliere huisvesting.
Vraag naar betaalbare huurwoningen
Wethouder Ellen van Klaveren (SP) : „Pekela heeft een enorme vraag naar betaalbare huurwoningen. We zijn blij dat we op korte termijn een prachtige groene wijk met verschillende types huizen kunnen realiseren waardoor een mooie nieuwe aanvulling op de Pekelder gemeenschap kan ontstaan.”
Inwoners van Pekela kunnen op 4 juli tijdens een inloopbijeenkomst in multifunctioneel centrum De Binding in Oude Pekela zien hoe de nieuwe woonwijk er verder uit komt te zien en ook hun interesse kenbaar maken voor deze woningen.
De bouw van 68 woningen aan de Hooiweg in Oude Pekela gaat binnenkort van start. Van den Nagel Modulaire Bouw uit Barneveld heeft onlangs de aanbesteding gewonnen van de nieuwe woonwijk voor Pekelders en statushouders. Aannemer Sjouke Dijkstra uit Leek begint na de bouwvak met bouwrijp maken van het terrein aan de Hooiweg.
Het gaat om een wijk met energieneutrale woningen in de sociale huursector, bedoeld voor inwoners van Pekela én voor statushouders. De nieuwe wijk krijgt een groen en waterrijk karakter met een gezamenlijke parkeerplaats.
De tien Groninger gemeenten hebben in het Groninger Akkoord gezamenlijk afspraken gemaakt over de opvang van vluchtelingen, waarbij Pekela een bijdrage levert voor de opvang van Oekraïners en tussentijdse huisvesting van statushouders.
De 34 woningen voor statushouders aan de Hooiweg zijn een tussentijdse voorziening in afwachting van definitieve huisvesting elders in de provincie. Binnen twee jaar moeten de statushouders een definitieve woning toegewezen krijgen. Na tien jaar vervalt de tussentijdse voorziening aan de Hooiweg en wordt het reguliere huisvesting. De eerste twintig woningen, verdeeld over Pekelders en statushouders, worden op 11 november opgeleverd.
Wethouder Ellen van Klaveren (SP) : ‘Pekela heeft een enorme vraag naar betaalbare huurwoningen. We zijn blij dat we op korte termijn een prachtige groene wijk met verschillende types huizen kunnen realiseren waardoor een mooie nieuwe aanvulling op de Pekelder gemeenschap kan ontstaan.’
Inwoners van Pekela kunnen op 4 juli tijdens een inloopbijeenkomst in multifunctioneel centrum De Binding in Oude Pekela zien hoe de nieuwe woonwijk er verder uit komt te zien en ook hun interesse kenbaar maken voor deze woningen.
Pekela trekt de knip voor woningen voor statushouders
Eind dit jaar (2024) moeten er 68 woningen in Oude Pekela komen aan de Hooiweg, waar vroeger een asielzoekerscentrum stond. In de ene helft van deze woningen komen statushouders en de andere helft wordt beschikbaar gesteld aan Pekelders. Met de komst van de woningen is zo’n zeventien miljoen euro gemoeid.
Die investering leidde woensdagavond tot de nodige raadsvragen aan het adres van burgemeester Jaap Kuin van Pekela. Die erkende dat het om veel geld gaat, zeker in het licht van de vijftig miljoen euro die de gemeente op jaarbasis te besteden heeft, maar volgens Kuin is het de investering waard.
COA geeft financiële garantie
Daarover twijfelden raadsleden ook niet, maar wel over de financiële onderbouwing. Pekela heeft de benodigde miljoenen namelijk niet in de gemeentekas. Het geld om de bouw in gang te zetten moet daarom worden geleend. De rente die over die lening moet worden betaald, bedraagt ruim een miljoen euro.
‘Maar daar staat het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) garant voor, die toezegging ligt er’, zei Kuin desgevraagd. Dat argument was voor een raadsmeerderheid genoeg om groen licht te geven, al waren niet alle partijen overtuigd. Lijst Kupers en de PVV stemden tegen. ‘Dat de raad kritisch is, vind ik bij zoveel geld niet meer dan normaal’, stelt Kuin.
Geen permanente situatie
Dat het COA financieel garant wil staan, komt niet uit de lucht vallen. Want de raad ziet juist graag dat statushouders uit asielzoekercentra vertrekken na een goedgekeurde asielaanvraag. Daardoor komt er voor het COA ruimte vrij om asielzoekers op te vangen die wel zijn aangewezen op een azc.
De woonruimte voor statushouders in Oude Pekela is overigens geen permanente situatie. De woningen die gebouwd worden aan de Hooiweg zijn zogeheten flexwoningen waarin maximaal twee jaar mag worden gewoond, om de doorstroming te behouden. Over tien jaar zijn de woningen ‘vrij’, waardoor de gemeente zelf kan bepalen wie er komt wonen.
Volgens de Pekelder burgemeester wordt er nu aan een plan gewerkt om het nieuwe woonwijkje vorm te geven. ‘De bedoeling is dat we daarbij volledig binnen het budget blijven, anders kan er alsnog een kink in de kabel komen. Maar dat verwacht ik niet. Het streven is om alles eind dit jaar op te leveren.’
Plan: flexwoningen voor Pekelders en statushouders op plek voormalig azc
De gemeente Pekela heeft plannen om 68 flexwoningen te bouwen op het terrein van het vroegere asielzoekerscentrum aan de Hooiweg in Oude Pekela. De helft van de woningen is bedoeld voor inwoners van de gemeente, het andere deel is voor statushouders.
Van een definitief besluit is nog geen sprake, benadrukt burgemeester Jaap Kuin in het Radio Noord-programma Tussen De Middag. ‘Als alles meezit, zouden we in november de eerste woningen kunnen opleveren.’ De gemeenteraad van Pekela is dinsdagavond geïnformeerd over de plannen.
Investering van 20 miljoen
‘We moeten nog een aantal puntjes op de i zetten met de rijksoverheid over geld, vervolgens moet de gemeenteraad er nog een klap op geven qua investering’, legt Kuin uit. ‘We moeten als gemeente een kleine 20 miljoen investeren, maar dat verdienen we terug omdat we geld van het Rijk krijgen en door de huurinkomsten.’
‘Geen ingewikkelde procedures’
Dat Pekela wil bouwen op de plek waar voorheen een azc stond, is volgens Kuin een voordeel. ‘We hoeven geen ingewikkelde procedures te doorlopen, deze locatie heeft de bestemming dat je er mag wonen. Het stopcontact, de rioolput en de wateraansluiting zitten er. Gas hebben we niet meer nodig, daardoor kan het relatief snel.’
We zijn nog aan het tekenen en aan het rekenen Jaap Kuin – Burgemeester Pekela
Voor minimaal dertig jaar
Het gaat dus om flexwoningen. Dat zijn, in de woorden van Kuin, ‘woningen die je relatief snel kunt neerzetten en die in een fabriek gebouwd worden. Maar het zijn kwalitatief goede, hoogwaardige woningen.’ Ze blijven sowieso dertig jaar staan ‘en we hopen misschien nog wat langer’.
Inwoners van Pekela zijn nog niet op de hoogte gesteld van de plannen. ‘We zijn nog aan het tekenen en aan het rekenen, de komende maanden gaan we met inwoners in gesprek’, zegt Kuin.
Politie Honden Vereniging “PHV de Toekomst” aan de Zaaiweg 2
Politiehondvereniging (PHV) De Toekomst is opgericht in 1967. Onze vereniging is ontstaan doordat een clubje vrienden is begonnen met het trainen van hun hond in de achtertuin van Harry de Kroon.
Van daaruit is besloten om in 1968 van het vriendenclubje een echte vereniging te maken. Dit idee kwam van Frans de Brouwer, maar Lowie Berkers was de echte drijfveer achter alles. De vereniging werd ingeschreven bij de KNPV (Koninklijke Nederlandse Politiehond Vereniging). Er werd besloten dat Frans de Brouwer de voorzitter werd. Wim van Gils werd de secretaris en Harry de Kroon werd de penningmeester. Naast deze drie mannen waren de leden Kees van den Hout, Cees de Lepper, Wim Wouw en Henk Puijenbroek. Het oefenterrein was op de zelfde plek als waar het nu is. Dat is aan de Beerseweg, ter hoogte van afslag Zandstraat.
Wel werd het stelwerk op het voetbalveld gedaan. Met een kruiwagen werden de pakken meegenomen vanaf “de keet” naar het voetbalveld. Er werd afgesproken dat iedereen om de week het pakwerk verrichtte. Er werd een rooster gemaakt. Wie zondags het pak aan had gehad, die was op donderdag ook weer aan de beurt. Echte pakken bestonden toen nog niet. Dat waren binnenpakken gemaakt van brandslangen. Het buitenpak was gemaakt van jute. Willem Welten (de zadelmaker) maakte ons eerste lederen pak.
